خبرنگاري
به بهانهی هفدهم مردادماه، «روز مبارك خبرنگار»
بسم الله الرحمن الرحیم
«خبرنگار كيست و خبرنگاری چيست؟»
كلمهای است مركب كه مركب تندرو و قارهپیمای تاریخ بشر بوده و هست. از آن هنگامهای كه «ابوالبشر» را بر ممنوعیت از خوردن «درخت ممنوعه» خبر داد و نمرودیان را نیز از در هم نوردیده شدن بتهايشان توسط «ابراهیم» خلیلالرحمن آگه ساخت، بر تارك گیتی درخشش داشته و دارد. اسم مباركش را منظور نیست، بل رسم مقدسش را كه آگاهی بخشیدن است مقصود همی باشد و عنوان پر خیر و بركتش هم همان كلمهی مركبی است كه عبارت است از «خبر» و «نگار».
آری، هفدهم مردادماه هر سال روز خبرنگار و سالروز شهادت شهيد محمود صارمی رضواناللهتعالیعليه است كه خبرسازان را شاهد بود و هست و نگارش اخبارشان را مأمور بود و نیست، اين روز مهم، مبارك و تاريخی، بهانهای را برای این قلم به وجود آورد تا نكاتی چند را تقدیم بدارد:
الف، خبرنگار، یعنی همان عزیزی كه در طول هزارهها چندگانهی حیات نوع بشر، نقشی كلیدی آفریده و رسالتی تاریخی را عهدهدار بوده است.
ب، از «اولین سفيران جهان هستی» كه امنای وحی هستند و از لاهوت آمدند تا پیامبران اولوالعزم حضرت حق جلتعظمته كه از ناسوت مأمور شدند جملگی به نوعی خبرنگار بودهاند، و پیش از آنان خداوند «لمیلد و لمیولد» خبرنگاری است كه خود خالق خبر است و اعزامكنندهی خبرنگاران بیشماری میباشد كه مستندترین دفتر یادداشت خبریش قرآن كریم است و مطمئنترین خبرنگار اعزامیش حضرت محمدبنعبدا… صلیا…علیهوآلهوسلم است.
ج، بنابراین، آنان كه خبرنگار را با چشم ربانی به تماشا مینشينند، «عبدالله» را زائر میشوند كه فرموده است، «واشهد ان محمدا عبده و رسوله»، كه پيامبر خاتم صلیالله عليه و آله و سلم اول بندهی اوست و آنگاه فرستاده و يا خبرنگار حضرتش میباشد، و اگر با عینك شیطانی بدو زل بزنند او را «ابلیسی» میبينند كه با توجه به استعداد منفی و فوقالعادهاش یكی از بزرگترین فتنهانگيزان تاریخ نوع بشر است كه تفنگش قلم و فشنگش وسوسه است و تيراندازانش از جن و انس هستند كه زبدهترینشان را خناسان افسونگر دلهای مردمان نام نهادهاند كه هر قلمی از فهرست كردن جنايتهای بیشمارش ناتوان و هر كاغذ از محاسبهی خيانتهای بی حسابش عاجز و شرمنده است.
د، ذكر مختصر آنچه كه مورد توجه قرار گرفت، در این مقال نشاید و ارائهی مصادیق مستند تاریخی آنها نیز در این مجال ناید. آن به كه به وصف حال پرداخته شود و با بضاعتی مزجات، سخنی را در باب خبرنگار و رسالت او در این الفاظ گنجانده شود كه طریق صواب اين است ولی مشروط به آن كه با نیت ثواب انجام پذيرد. با عنایت به ضیق وقت و سرعت زمان، بهتر آن است كه حوصلهی خوانندگان را به سر نياورد و حلاوت نثری سلیس و فشرده را با نوشتاری غامض و دراز تلخ نكرد كه به بصیرت نزديكتر است و به عقل نیز.
ه، «خبرنگار»، فقط یك واژه نیست بلكه يك راه است و شخصیت واقعی او حقوقی است نه حقیقی و «خبرنگاری»، تنها یك شغل شريف و يا سخيف نیست، بلكه شخصیتی است جریانساز كه دارای قدمتی به بلندی عمر آدمی و خاصيتی به بلندای اعلیعليين و يا به پستی اسفل سافلين میباشد كه دورانهای متمادی تلخ و شيرين و زشت و زيبای زندگانی نوع بشر را نگارش كرده و به ودیعه گذاشته است.
و، «خبرنگار»، به معنی درست كلمه، عنصری است كه زبانش میتواند شمشیری باشد كه قدارهبندان روزگاران و قدرتمندان دورانها را عاصی بگرداند و كجیها و كاستیهایشان را بر ملا سازد و ای بسا كه بسياری از آنان را به صراط مستقيم هم رهنمون باشد و بالعكس و ايضاً قلمش میشود كه تبری ستبر و قدر باشد كه ناپاكیهای گذشتهی ساكنين زمين را از حال و هوا، قول و فعل و گفتار و كردار آدمهای حال و آينده، قطع كند و كجیها و كاستیهای هر عصر و هر نسلی را بعد از خودش، به راستی و صافی مبدل كرده و صيقلی نمايد.
ز، «مرّكب» سبز و سياه و آبی مركبی كه بر سه انگشت هر یك از دستان «خبرنگاران» سوار بوده و هست، آنچنان مهم، سرنوشتساز و تأثیرگذار بوده است كه تاريخ را داستانگونه پرداخته و وقايع آن را به ما و آيندگان منعكس كرده و مورد عنايت خاص صاحب قلم است كه خداوند سبحان به آن سوگند ياد كرده و یكی از یكصدوچهارده سورهی قرآن مجيدش را به آن اختصاص داده است.
ح، «خبرنگار»، همو است كه تاریخ را به رشتهی تحریر درآورده و به اوراق سپرده است و همو است كه انواع قصههای قبلیها را به ودیعهی كتابخانهها نهادهاند و تشنگان سرگذشت پیشینیان را سیراب گردانیده است.
ط، در یك كلمه «خبرنگار» نبض طپندهی تاریخ و روح پرسشگر جوامع بشری بوده و هست، و بشريت فعلی به هر چيز و هر كس كه در حال و گذشته كه استناد كند، مطمئناً اثاری است كه توسط يك خبرنگار، روزنامهنگار، گزارشگر، مستندساز، عكاس، فيلمبردار، فيلمنامهنويس، كارگردان، مصاحبهگر و . و . . .، به يادگار گذاشته شده است و در طول تاريخ كسی را پيدا نخواهيد كرد كه بتواند چنين حقيقت آشكاری را پنهان كند كه نشايد.
ی، جملهی انبیاء صلواتالله عليهم اجمعين كه نوع بشر مرهون آنان است، در واقع پیامبران و خبرنگاران الهی هم بودهاند. تمام مصلحان جهان كه بشریت در طول تاریخ مدیون آنان بوده و هست، خبرنگارانند، و همچنين هستند سلاطين ستمكار و طواغيت جنايتكار. بلی، شیرینترین تاریخساز مكتب ما «حسین(ع)» است و بهترین خبرنگار دین ما «زینب(س)» است و مستندترین دفتر مكتوب اسلام ما «عاشورا» است.
.